"АЛЖИР – менің жадым да және жарақатым".

Оқушылар бойында азаматтық пен патриотизмді қалыптастыруға бағытталған іс — шаралар, патриоттық тәрбие идеясы мектептегі оқу-тәрбие жүйесінің негізгі нысаны болып табылады және болып қала береді. Өз халқының тарихымен көзбе-көз танысу мақсатында 8-11 сынып оқушылары үшін №4 мектеп педагогтарымен «Алжир – менің жадым да және жарақатым» тақырыбында «АЛЖИР» саяси қуғын-сүргін құрбандарының мұражай-мемориалдық кешеніне (Ақмола облысы, Малиновка ауылы) экскурсия ұйымдастырылды. Бұл жер әр жылы қылмыскерлер мен «халық жауларының» жай ғана әйелдері болғандары үшін қамауға алынған 18 мыңнан астам  әйелдердер қамақта болған - Отан сатқындары әйелдерінің Ақмола лагері - «АЛЖИР». Мұражай-бұл қиылған конус түріндегі құрылыс. Мұражай қызметкерлері оқушыларды суреттермен тоннель арқылы өткізіп, 1 және 2 қабаттағы экспозицияларды көрсетіп, жаппай саяси қуғын-сүргін жылдарында қазақ халқының өмір сүруінің қиын кезеңі туралы айтып берді. Бұл әр адамға бару керек орын. Оны ұмытуға болмайды! Көпшілігінде бұл жан ауруы сезілуі мүмкін. Отанымыздың сол беті қаншалықты қайғылы болмасын, ол біздің Отанымыз, біздің Жеріміз! Өз халқы қандай ұлы адамдарды құртқан, бірақ ұрпақтары соншалықты күшті. Олардың балалары,көпшілігі дәл АЛЖИР-де туылды, сондай-ақ лайықты азаматтар болды. Біздің тарихымыздың өте маңызды бөлігі.Бұл әйелдер мен балалардың бастарынан не өтпеді, ойласаң жан тереңіне дейін қорқынышты! Кінәсі тек қана тұтқындалғандардың, атылған «Халық жауының»әйелдері болды. Мұнда Әзиза Рысқұлов пен оның анасы Арифа Есенғұлова, Дәмеш Жүргенева, Рабиға Асфендиярова, әнші Лидия Русланова, киноның актрисасы Лидия Френкель, жазушы Галина Серебрякова, атылған Маршал Михаил Тухачевскийдің отбасынан шыққан әйелдер, жазушы Борис Пильняктың әйелі Кира Андронникошвили мен жазушы Юрий Трифонов – Евгений Лурье, Болат Окуджава мен Майра Плисецкая қамауда болды. Мұражай-мемориалдық кешені бірнеше мұражай объектілерінен тұрады. Саяси жер аударылған «халық жауларын» таситын «Сталиндік вагоны», немесе оны басқаша «Қызылша» деп атаған. «Қасірет қақпасы» монументі – киелі жерге кірудің нышаны іспеттес, бұл жерде екі дүние – тірілер мен бақи болғандар кездесетіндей. Монумент қайтыс болған күйеуі мен жоғалтып алған балаларын қайғырған әйелді бейнелейді. «Түңілу мен әлсіздік» композициясы шарасыздықты, бостандыққа шығуға сенімсіздіктің, сондықтан да мойынұсынғандық пен әлсіздікті бейнелейді. «Күрес пен үміт» композициясы тұтқыннан құтылу үміті мен ниетінен поэзияға, еркіндікке бет бұрған әйел бейнесінде сомдалған. «Көз жасы» стеласы. Стела лагер тозағын көргендерге арналған. Онда бұрынғы КСРО территориясында орын тепкен ГУЛАГ-тың картасы бейнеленген. Сондай-ақ, Қазақстанның аумағында орналасқан Карлагқа бағынысты 11 лагердің атауы жазылған. Тікенекті сымның аржағындағы әйелдер мен балалардың қасіретті тағдыры көрініс тапқан. Деректі фильмді көру және өткізілген экскурсия бізге өз өлкесінің тарихын танып білуге және сезінуге, танымдық қызығушылығын кеңейтуге, өз елінің тарихына құрмет көрсетуге мүмкіндік берді. Біз көрген және естіген ішкі күйімізді сөзбен жеткізу қиын, жүрек тоқтап, көзге жас келеді. Бұл сапар көп ойлануға мәжбүр етеді...

Мектеп директоры:               Г.Сеитова